Ogród rokokowy
W ogrodach XVIIIw zaznaczył się wpływ francuskiego stylu ogrodowego stworzonego przez Andre`Le Nőtra, a najwybitniejszym założeniem ogrodowym tego okresu był Wersal króla Ludwika XIV. Kompozycje ogrodów stały się bardziej złożone, a ich wyposażenie bogatszei ozdobniejsze. Ich duża dekoracyjność w stylu rokokowym, z jej kapryśną linią, na polskim gruncie występuje w małych założeniach ogrodowych, tworząc malownicze wizje tzw. „ogrodów w ogrodzie”. Niezwykle często kompozycje rokokowe zostają jakby nałożone na wcześniejszą barokową formę, np. ogród przy pałacu Błękitnym Krasickich w Warszawie. Najwybitniejszym przykładem dużych i okazałych założeń jest ogród przy pałacu Branickich w Białymstoku zbudowany w latach 1728-1758 nazwany Wersalem Podlaskim. Aktualnie jest częściowo zrekonstruowany przez Zieleń Miejską, ale nie stwarza korzystnego wrażenia.
Jego zasadniczy układ przedłużonej osi głównej został powiększony jeszcze o osie kompozycyjne.Niezwykle okazały był parter 2 składający się z ośmiu kwater zdobionych kapryśną, asymetryczną linią tzw. „rokailów” w formie wici roślinnej kształtowanej z niskich bukszpanów. Linie są uzupełniane barwnie kontrastującym kruszywem kamiennym koloru czerwonego i białego. Wzdłuż środkowej osi głównej – w dwóch rzędach 1 – stały na cokołach rzeźby figuralne i wazy, a między nimi rośliny kształtowane w kubłach. O bogactwie wystroju może świadczyć spis inwentarza z 1772 roku, który stwierdza istnienie 92 rzeźb figuralnych i 32 waz ogrodowych. Ozdabiały one również tarasy przed pałacem i balustrady wzdłuż muru obiegającego parter. Dodatkową ozdobą parteru były pojedyncze drzewa strzyżone geometrycznie. Wysokie ściany szpalerowe 3 formowane z lip, grabów i kasztanowców tworzyły boskiety uzupełnione pawilonami i oranżerią. Po bokach i na zakończeniu osi ujęto je kanałami wodnymi i zwierzyńcem. Echa białostockiego ogrodu znajdujemy w licznych naśladownictwach, np. w Opolu k.Puław, Natolinie, i in.
